The Taming of the Shrew - wesoła adaptacja Szekspira w czasach kina niemego!
W 1908 roku, świat kina dopiero raczkował. Filmy były krótkie, często bez dźwięku, a aktorzy musieli przekazywać emocje za pomocą mimiki i gestów. Mimo tych ograniczeń, twórcy odważnie podejmowali się adaptacji klasycznych dzieł literackich. Jednym z takich śmiałych projektów była ekranizacja komedii Szekspira “Poskramianie złośnicy” (The Taming of the Shrew) w reżyserii Jamesa Stuart Blacktona.
Rola Katarzyny, tytułowej “złośnicy”, przypadła Florence Lawrence, ówczesnej gwieździe kina niemego znanej z jej ognistych włosów i intensywnych emocji. Jej partnerem na ekranie był aktor Harry Ewart, który wcielił się w rolę Petrucha - przebiegłego kawalera usiłującego “poskromić” kapryśną pannę.
“Poskramianie złośnicy” z 1908 roku to niezwykle ciekawa produkcja ze względu na wiele czynników:
- Pionierska adaptacja: Była to jedna z pierwszych ekranizacji Szekspira w historii kina. Twórcy musieli znaleźć sposób na dostosowanie języka i stylu dramatu do formy filmowej, co było nie lada wyzwaniem.
- Nieme kino - nowe możliwości ekspresji: Chociaż brak dźwięku ograniczały aktorów, jednocześnie zmuszał ich do szukania nowych sposobów wyrażania emocji. Mimika twarzy, gesty, postawa ciała - wszystkie te elementy nabierały w “Poskramianiu złośnicy” szczególnego znaczenia.
- Wczesna komedia romantyczna: Film oferował widzom rozrywkę w postaci historii miłosnej pełnej humoru i zwrotów akcji.
Fabuła filmu dość wiernie podąża za oryginalnym tekstem Szekspira: Petruchio, zdeterminowany by znaleźć bogatą żonę, postanawia ożenić się z Katarzyną - znaną z swojej nieugiętej woli i ciętego języka.
Aby “poskromić” Katarzynę, Petruchio stosuje różne metody: ignoruje jej sprzeciw, chwali ją za wszystko co robi, a nawet kreuje sytuacje, które mają sprawić, że poczuje się ona winna. W końcu, po wielu perypetiach, Katarzyna poddaje się woli swojego męża i okazuje mu swoje uczucia.
Niezwykłe sceny z “Poskramiania złośnicy”:
| Scena | Opis |
|---|---|
| Pierwsze spotkanie Petruchio i Katarzyny | Ostre dialogi, pełne sarkazmu i ironii, ukazują natychmiastowy konflikt między bohaterami. |
| Lekcja posłuszeństwa | Petruchio stosuje różne techniki “wychowania” Katarzyny, co prowadzi do zabawnych i absurdalnych sytuacji. |
| Scena weselna | Katarzyna, mimo początkowych oporów, ostatecznie ulega czarowi Petruchio. |
“Poskramianie złośnicy” z 1908 roku to film, który choć krótki i pozbawiony dźwięku, oferuje widzom wiele rozrywki. Jest to ciekawa lekcja historii kina, a zarazem okazja do poznania klasycznej komedii Szekspira w nowej odsłonie.
Dla miłośników kina niemego, adaptacji literackich oraz klasycznych historii miłosnych - “Poskramianie złośnicy” jest pozycją obowiązkową!